Dekoratiboak
Dekorazio-olerkien ezaugarriak eta izaera
Herri poesiaren barruan, olerki pieza txikiek osatzen dute. Piezatxo horiek olerkigintza estilizatu eta abstraktu baten lekuko dira, prozedura ludiko-koralez eraikiak, eta, eskuarki, leloak, haur kantuak, olerki pusketa onomatopeikoak eta abar hartzen ditu.
dekorazio-olerkiak
Tun-kurun-kutun-kutun-ku
tun-kurun-kutu-na;
run-kutun-kutun-kutun-ku,
run-kutun-kutu-na?
Léloli-rélo, léloli-rélo,
léloa-zárai-léloá.
Lua, lua, tunlulun-berde;
lua, lua, masusta…
Aita guria Bitoriya’n da
ama manduan artu-ta.
Ariola-mariola kin-kuan-kin:
Pórtan zéla? -Pórtan mín.
Aríxamaet-marixamalet,
ségeren-mégeren,
kirun-kárun, pék!
Donostia’ko gaztelupeko
sagarduaren gozua!…
Antxen edaten ari nintzala
autsi zitzaidan basua…
eta krixkitin-kraxkitin
arosa, krabelin… basua kristalezkua.
Xiristi-mirixti, gérrena, plát,
ólio-zópa, kíkili-sálda,
urúp! edán edo klik!
Ikímilikiliklík!