NOR-NORK-NORI
NOR absolutiboa, NORI datiboa eta NORK ergatiboa deklinabide-kasu gramatikalen erabilera eta ezaugarriak adierazten dira.
Bakoitzari bere ikus-entzunezkoa eskaini diogu, ikus-entzunezkoan azalpen teorikoak eta egoera antzeztuak biltzen dira.
Absolutiboa (Nor)
Perpausa aditzaz eta zenbait izen-sintagmaz osaturik dago. Izen-sintagma horiek, ordea, ez dira denak berdinak.
Alde batetik, kasu gramatikalak bereizten dira: absolutiboa (NOR).
Ergatiboa (Nork)
Perpausa aditzaz eta zenbait izen-sintagmaz osaturik dago. Izen-sintagma horiek, ordea, ez dira denak berdinak.
Alde batetik, kasu gramatikalak bereizten dira: ergatiboa (NORK).
Datiboa (nori)
Perpausa aditzaz eta zenbait izen-sintagmaz osaturik dago. Izen-sintagma horiek, ordea, ez dira denak berdinak.
Beste guztiak kasu ez-gramatikalak dira: datiboa (NORI) eta aurreko ataletan ikusitakoak (NON, NORA, NONDIK, NOREN…).
Datiboa zehar-objektu da. Horrek ere komunztadura ezartzen dio aditz jokatuari. Zenbait aditzek nahitaez gobernatzen dute datiboa: ekin, irabazi, itxaron, jarraitu, eutsi, begiratu, eragin eta abar.